أَحسَنتَ ظَنَّكَ بِالأَيّامِ إِذ حَسُنَت       وَلَم تَخَف سوءَ ما يَأتي بِهِ القَدَرُ

وَسالَمَتكَ اللَيالي فَاِغتَرَرتَ بِها       وَعِندَ صَفوِ اللَيالي يَحدُثُ الكَدَرُ

هنگامی که ایام به کامت بود به روزگار، خوش گمان شدی، و از سرنوشت شومی که تقدیر برایت پنهان کرده خود را ایمن دانستی.

شب‌های آبستن مصیبت نیز از در صلح بر تو وارد شد و فریبشان را خوردی، اما بدان که در شب‌ها صاف است که حوادث ناگوار پیش می‌آید.